![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [MINISTROWA] | Następne hasło: [MINISTROWANIE] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MINISTROWAĆ (2) vb impf
o prawdopodobnie jasne (tak w -ować).
Fleksja
| praet | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 1 | m pers | -śmy ministrowali |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 2 | m | byś ministrow(a)ł |
praet 1 pl m pers -śmy ministrowali (1). ◊ con 2 sg m byś ministrow(a)ł (1).
Sł stp brak, Cn s.v. ministruję, Linde XVII w. (z Cn).
Znaczenia
Służyć księdzu do mszy; sacrificanti sacerdoti ministrare Cn [ministrare ‒ służyć Mącz 222b; ‒ służyć, podawać Calep] (2): Wniedziele abys miniſtrował/ A chedogo mſzey pomagał. SeklKat A3v.
ministrować komu (1): Pamiętam to glubſtwo ze kxieża niekazali nam [...] klaſc oplatkow naoltarzu áby niebył ſacramentem/ gdiź my im miniſtrowaly SeklKat Y3.
IM