[zaloguj się]
[pdf]

ROBIENIEC (1) sb m

o oraz oba e prawdopodobnie jasne (tak w robienie oraz -ec).

Fleksja
sg pl
N robieniec robieńcy
A robieńca

sg N robieniec. ◊ [A robieńca. ◊ pl N robieńcy.]

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Sługa, parobek: Assecla, humilis persona alteri subjecta vel domesticus, familiaris, servus, robyenecz, panoszka BartBydg 15.
2. [Uczący się rzemiosła: Na ktore obchodÿ koſczielne Miſtrzowie tich rzemiosł Szinkownich na kazde Suche dni po pulgroſku, towarziſſe ich takze po pulgroſku, á robieńczi po szeliągu dawacz są powinni MetrKor 117/442v; HistUstr II 66.

robieniec czego: MetrKor 117/447 cf Szereg.

W połączeniu szeregowym: kiedÿbÿ brath albo miſtrz tÿch rzemiosl [...] przemowil bÿ tu v miſtrza ktorego tÿch rzemiosl Szinkownich towarziſſa, chloipcza, albo robiencza, [...] ma bÿcz sluſzną winą [...] karan MetrKor 117/447.

Szereg: »towarzysz albo robieniec«: Vchwalaią gdÿbÿ towarzÿs albo robieniecz tÿch rzemiosl niesluſznie się od miſtrza swoiego odprawil á swowolnie przes wiadomoſczi odſzedl, [...] ma bÿcz karan MetrKor 117/447. [Ponadto w połączeniu szeregowym.]]

Synonimy: 1. chłop, człowiek, dusza, kmieć, parobek, poddany, sługa, służący, służebnik; 2. czeladnik, towarzysz.

ECB