[zaloguj się]
[pdf]

MOCARZOW (3) ai

Pierwsze o jasne, a pochylone; -ow-.

Fleksja
sg
m Gmocårzow(e)go f G
A Amocårzowę

sg m G mocårzow(e)go (2). ◊ f A mocårzowę (1).

Sł stp (aneks) notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. mocarz.

Przymiotnik od „mocarz” (3):
a. Należący do mocarza (2): Nie możeć żaden ſprzętu mocarzowego [vasa fortis; nacżynia á ſtáthku mocarza iákiego. Leop] wſzedſzy w dom ſplondrowáć WujNT Mar 3/27, Matth 12/29; [CzechNT Matth 12/29].
b. Właściwy mocarzowi (1):
Wyrażenie: »moc mocarzowa« (1): kthoryś przez ręce Dawidá ſłużebniká twego pokruſzył gwałtowną moc mocarzowę [impetum potentis] BibRadz 1.Mach 4/30.

Cf MOCARSKI

JB