Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: MODLĄC SIĘ

Następne hasło: MODLĄCY SIĘ »

MODLĄCY (2) part praes act

o jasne.

Fleksja

sg
m	G	modląc(e)go

pl
I	m	modląc(e)mi

sg m G modląc(e)go (1). ◊ pl I m modląc(e)mi (1).

Sł stp w innym znaczeniu, poza tym s.v. modlić, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Ten, który zwraca się do Boga w modlitwie (1): Pátrz pilno/ iáko [Bóg] duſzę ſłucháiącego y modlącego pośila BiałKat 198v.

2. Ten, który prosi, błaga człowieka (1): Repudiatio supplicum, Vzgárdzenie [!] modlącemi. Mącz 353a.