[zaloguj się]
[pdf]

RODOWITY (3) ai

Oba o prawdopodobnie jasne (tak Cn).

Fleksja
sg
mNrodowity
Grodowit(e)go
Irodowitym
pl
N m pers rodowici
G rodowitych

sg m N rodowity (1). ◊ [G rodowit(e)go.] ◊ I rodowitym (1). ◊ [pl N m pers rodowici.] ◊ G rodowitych (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

1. Dobrze, wysoko urodzony, wysokiego rodu i prawdopodobnie: mający licznych krewnych; amplissima cognatione, afectiosus, pollens Cn (3): [(nagł) Jakiego króla Polakom nie trzeba? (–) [...] 8. Możnego [...] 9. Rodowitego, bo mu przyjaciół [tj. krewnych] nie trzeba, gdyż pewniejsza jest miłość poddanych; [...] 10. Obcego [...] PismaPolit 277.]

W połączeniach szeregowych (2):żaden ſię tu nie ſtára/ áni myśli o tym/ żeby wſzyſtkim dobrze było: ále tylko ſam o ſię/ y o ſwą rżecz ſtára mnimáiąc/ iż kiedy on będźie bogátym możnym/ rodowitym/ że tákże wielkim będźie potomek iego GórnRozm I3v; StryjKron 385; [ale nie wiem, trzebaliby nam tak zacnego, tak możnego, tak rodowitego pana, którego wielkie narody królów braciej podeprzeć mogą. PismaPolit 418].

Wyrażenie: »dom rodowity« (2): Gdyż w Litwie y w Zmodzi ná on czás było iuż wiele domow zacnych możnych y rodowitych/ iáko byli Gaſtołtowie Butrimowie StryjKron 385; abysię było Busko wten dom [tj. Łaszczów] obrocieło, wielkibybył ratunek y prętki ku Tatarom gdyś swiadomeś wḿ iakoto dom rodowity, y iako ochotni Pacholcy, się wnim rodzą ActReg 131.
[Szereg: »rodowity, (i) możny«: y podobno zá cżáſem [wojewoda krakowski] miał ſie mu [królowi] wolą przećiwić. iákoż to był cżłek rodowity/ możny w Polſzce [...]: był Herbu Hábdánk. BielKron 1597 104, 124 (Linde).]
2. [Tej samej narodowości, pochodzący z tego samego kraju:

W przeciwstawieniu: »rodowity ... przychodzień«: A tak jako Tarnowskich dom rodowitym w Polszcze, a nie przychodniem jest, tak też od prostoty onej dawnej polskiej ma herb swój. OrzŻyw 208.]

Cf NIERODOWITY

LWil