[zaloguj się]
[pdf]

RODZENIE (280) sb n

o oraz pierwsze e jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
N rodzenié
G rodzeniå
D rodzeniu
A rodzenié
I rodzenim, rodzeni(e)m
L rodzeniu

sg N rodzenié (73); -é (2), -(e) (71). ◊ G rodzeniå (73); -å (42), -(a) (31). ◊ D rodzeniu (29). ◊ A rodzenié (21); -é (1), -(e) (20). ◊ I rodzenim (14), rodzeni(e)m (3) PowodPr (1), SkarKaz (2). ◊ L rodzeniu (67).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. rodzić.

Składnia przydawki dopełniającej równoznacznej z dopełnieniem sprawcy: rodzenie od kogo (4).

I. Rzeczownik od „rodzić” (177):
1. Wydawanie na świat potomstwa; partus Vulg, PolAnt, Mącz, Modrz, Calag, Calep, Cn; generatio Vulg; nixus Mącz; enixus Cn (151):
Przen (2):

rodzenie kogo (1): Bo iż Kośćioł Boży bez oycow/ Páſterzow/ y ſtarſzych głow być nie może/ duchowne ſynow Bożych rodzenie/ pokarm dla nich niebieſki ſłowa Bożego [...] mieć muśi. SkarJedn 29.

Wyrażenie: »duchowne rodzenie« (2): A iako Pryncypał Chryſtus Iezus/ y głowá niewidoma nigdy nie vmiera: ták też ſprawcá iego/ y głowá widoma záwżdy być musi. ktory iż ieſt śmiertelny/ inne iáko dzieći duchownym rodzenim po ſobie zoſtáwuie. SkarJedn 82, 29.
a. O kobietach (146): Cżternasta przycżyna niełacznego rodzenia/ iedzenie brzemienney paniey [...] wyſuſzaiączych [...] pokarmow FalZioł V 18a; Zaſię ktora niewiaſta przy rodzeniu mdleie/ zimne kropie nanię wyſtępuią/ puls v rąk pretki/ [...] Złe á ſmiertelne bywaią takowe znaki FalZioł V 18d; A to maſz obycżay przyrodzonego á ſluſznego rodzenia: iako tu na tey figurze widziſz wyrażono FalZioł V 20d; Trafuie ſie też zadkiem rodzenie. A gdy takie baba obacży [...] ma z nienagła rękami dziecię ono nawraczać/ iżby noſzkami mogło wynidz FalZioł V 22d, V 16b [3 r.], c, d [3 r.], 17a, b (44); [białe głowy] ktore długie nogi maią godnieyſze ſą ku rodzeniu GlabGad P7, Pv; Leop 4.Esdr 4/42; Nixus, Rodzenie/ Męczenie ſie dziecięciem Mącz 248a, 278c [2 r.], 424c; Ale ieſli dźiećię martwe/ tedy bywa przez pomocy rodzenie tym trudnieyſze/ przeto ktemu potrzebá tychże lekarſtw SienLek 114, 30v, 110, 111v, 112v, 113v; á gdy nádchodzi rodzenie [...] żywot iey [niewiasty rodzącej] boleśći ogárną BudBib 4.Esdr 16/39, 4.Reg 19/3, 4.Esdr 4/40; y namłodſzey y ku rodzeniu naſpoſobnieyſzey/ bes mężá rodźić cżłowiecżey mocy y rozumowi niepodobna. CzechRozm 155; Calag 216a; Dał mu [naszemu przodkowi] teſz P. Bog y trzećie dáry docześne: to ieſt poćiechę w potomſtwie/ rodzenie niewiaſtom bez boleśći SkarŻyw 260; mátká iego [św. Wincencyjusza] [...] w noſzeniu żywotá żadney cięſzkośći niemiáłá: ani tákiey wrodzeniu trudnośći vżyłá. SkarŻyw 307, 71; KochTr 22; Calep 718a, 756b [2 r.]; fráſunek chwyćił ſię nas: y bole iáko ná brzemienną rodzeniem vćiśnioną. PowodPr 8.

rodzenie czyje [= kto rodzi] (1): Gdy będźiećie bábić niewiáſtam Hebreyſkiem/ tám przy ich rodzeniu vyzryćieli że mężczyzná/ zábiyćie go BibRadz Ex 1/16.

W połączeniu szeregowym (1): pirwey bywa poczęcie potym rodzenie naoſtatek porodzenie. WróbŻołt C5v.

Zwroty: »jednym rodzenim porodzić, powić« (1:1): Mátká ich Wálerya/ á ociec Witalis názwány/ tych dwu ſynow iednym rodzenim powili SkarŻyw 566; StryjKron 345.

»rodzenim pracować się« (2): Przed tym niż ſie rodzenim prácowáłá/ porodziłá [Antequam parturiret, peperit]: pierwey niżli przyſſedł cżás porodzeniu iey Leop Is 66/7, Is 42/14.

Wyrażenia: »bliznięce [= bliźniąt] rodzenie« (1): Oſma przycżyna cięſzkiego rodzenia/ bywa z ſtrony bliznięczego rodzenia FalZioł V 17b.

»ciężkie rodzenie; ciężkość rodzenia, przy rodzeniu, w rodzeniu« [szyk 20:1] (16;2:2:1): Dzieſiąta przycżyna cięſzkoſci przy rodzeniu bywa dla Aborſu, to ieſt porzuczenia/ ktore bywa cżwartego albo piątego kxiężycza od pocżęcia FalZioł V 17d; KTo chcze radzić y pomagać cięſzkoſciam rodzenia Brzemiennych niewiaſt, maią takowi Ludzie radzić y ſprawować ſluſzne rządzenie paniam brzemiennym FalZioł V 18c; [przyczyny ciężkiego rodzenia:] Oſme dla wielkiey cięſzkoſci matki albo niewiaſty oney/ ktorą miała w rodzeniu FalZioł V 28, V 17a [3 r.], b [3 r.], c [2 r.], d [2 r.], 18a (18); á ieſzcze było máło nie milá chodu do Efraty/ tedy Rachel porodźiłá/ á ćięſzkie rodzenie miáłá [difficultatem passa est dum pareret]. BibRadz Gen 35/16; dáie iey [niewieście] P. Bog pokutę/ boleſne y ćięſzkie rodzenie/ kłopoty wielkie około dziatek SkarŻyw 262; LatHar 126.

»czas rodzenia« (8): Ty niewiaſty ktore cięſzkie czo zdziatkami chodzą: przywięzuą go [rybkę małą echinusa] do ſiebie/ thy nigdy nie porzuczą/ a gdy cżas przydzie rodzenia/ tedy lekko rodzą FalZioł IV 34c; Naprzod przed cżaſem rodzenia przez cżtyrzy niedziele: [...] rzecży ſzkodliwych [wystrzegać się] FalZioł V 18d, V 18c, 19a, 20b; Paritudo, Czás rodzenia/ Rodzenie. Mącz 278c; Vopiscus, Niewczeſny álbo zoſtáły bliznek/ to yeſt/ gdy ieden z bliznków czás rodzenia vprzedza a martwo ſie rodzi Mącz 507d, 278c.

»rodzenie dziatek (a. dziecięcia, a. dzieciątka, a. dzieci)« = filiorum generatio Vulg [szyk 17:1] (18): iżby ſię przygodziło rodzenie dzieciątka nogami rozłożonemi [...] Tedy baba ma z pilnoſcią noſzki w kupkę ſtulać FalZioł V 22a, kt, V 15v, 16, 16b, 16c (9); SeklKat L; GliczKsiąż C5; Weźmi krwie niewieśćiey/ kthora przy rodzeniu dźiećięćiá odchodźi [...] SienLek 106, S[ss]4v; ModrzBaz 53; [niewiasta] będźie zbáwiona przez rodzenie dźiatek/ ieſli będźie trwáłá w wierze WerKaz 292; Puerperium – Rodzenię drieczieczia [!] Calep 873a; LatHar 126; WujNT 1.Tim 2/15.

»lekkie, łacne, snadne rodzenie« (10:6:1): rumianek z bylicżą [...] theż thym paniam, ktore maią porodźić czini łaczne á przez boleſci rodzenie. FalZioł I 26a; wilkoſć [...] ieſt vżytecżna ku ſnadnemu rodzeniu FalZioł V 18a, V 17b [2 r.], 18a, b, c, 19d (10); Ieſt też drugie oſobliwe lekárſtwo ku lekkiemu á śpieſznemu rodzeniu. SienLek 113v, 113 [2 r.], 114 [3 r.], S[ss]4v.

Szereg: »zlężenie albo rodzenie« (1): Tu maſz wiedziecz czas iuż natychmiaſt przichodzączy zlęzenia albo rodzenia FalZioł V 16.
Przen (1):
Wyrażenie: »przejmy rodzenia« = bóle porodowe (1): niż będźie podwroconá Ierozolima/ zachowana będźie: á niż ią przeymy rodzenia przyćiſną/ okaże ſie Meſyaſz. CzechRozm 166.
α. O Maryi (8): ták też przed rodzenim y po porodzeniu nie náruſzoną pánną Márya zoſtáłá. CzechRozm 157v; SkarŻyw 243; błogoſłáwiona ieſt miánowićie miedzy niewiáſtámi: [...] w rodzeniu boleśći nie vcżułá. LatHar 477; WujNT 5; goſpody mieć nie mogłá. czáſu onego ták trudnego gdy brzemienna y blizka rodzenia byłá. SkarKaz 483b.

rodzenie czyje [= kogo] (1): Iak ſlońce ſkla niekazij gdy promienie puſſcżá/ tako boſkié rodzenijé panieńſtwa nieruſſá OpecŻyw 17v.

Wyrażenie: »rodzenie z matki« (1): Bo vrodzony wedle Antychriſtá ná niebie z oycá/ bez mátki: á ná źiemi záś z mátki bez oycá. A niebo y źiemiá izali pocżątku nie máią/ tákże y rodzenie z mátki ná źiemi? CzechRozm 35.
Szereg: »poczęcie i rodzenie« (1): Co wſzytko y piſmu świętemu ktore ták nigdźiey nie mowi/ y prawdźiwemu pocżęćiu y rodzeniu człowieká prawdźiwego Iezuſá Chriſtuſá ieſt ná odpor. CzechEp 149.
b. O zwierzętach [czego] (3): Rozliczyłeś mieſiące poczęćia ich [gazeli]/ á zwiedziałeś czás rodzenia ich? Leop Iob 39/2; Iakob tedy gdy rozumiał cżás rodzenia owiec/ nákładł laſzcżek w potoki BielKron 15; Foetura – Bidlat kocenie, albo czielenie, rodzenie. Calep 428a.
2. Powoływanie do życia, płodzenie; genitura Mącz, Calep, Cn; generatio Vulg, Mącz; progeneratio Mącz, Cn; procreatio Cn (23): A więc ia kthory inym rodzenie dawam/ ſam niepłodnym będę/ mowi Pan Bog twoy? Leop Is 66/9; BibRadz I 1c marg; BielKron 53; Mącz 143c, 144a [3 r.], 145d; Genitalis – Do rodzenią przinalezący, mieiſcze z ktoregomiſie vrodzięly Calep 455a, 451b, 455a [2 r.]; PowodPr 42.

rodzenie kogo (6): Drugi vrząd ich [niewiast] ieſt zachowawać w ſobie ſpermę to ieſt, naſienie albo plemię mężſkie ku rodzeniu cżłowieka potrzebne GlabGad Fv; Tho prawo [przyrodzone] nie tylko ſámemu człowiekowi właſne ieſth: Ale káżdemu żywemu ſtworzeniu/ ktore ſye rodźi/ iákoż s tego práwá pochodźi złączenie przyrodzone ku rodzeniu ſobie podobnego GroicPorz a2; SienLek 113; SkarŻyw 312. Cf »rodzenie dziatek«, »rodzenie potomka«.

rodzenie czyje (1): Żniwa c[ud]zego nasienia, Dzieci nie swego rodzenia. BierRozm 3.

Wyrażenia: »rodzenie dziatek« (1): Przeſzkodá w małżeńſtwie/ ábo okrom małżeńſtwá do rodzenia dźiatek. LatHar 115.

»plemię rodzenia« = męskie nasienie, sperma (1): Genitale semen, Plemię rodzenia Mącz 145d.

»rodzenie potomka« (1): á im by ſtárſzy był [Abraham] z żoną ſwoią niepłodną: tym by ná więtſzy cud Boży w rodzeniu potomká pátrzyć y moc Bożą ſławyć mogł. SkarŻyw 285.

W przen (1):
Wyrażenie: »nasienie ku rodzeniu« (1): Bo od pocżątku gdy poginęli pyſzni obrzymowie/ nádzieiá świátá nálasſzy vćiecżkę do okrętu [tj. Arki Noego] y będąc prowádzoná ręką twoią/ zoſtáwiłá naſienie ku rodzeniu [semen nativitatis]. BudBib Sap 14/6.
Przen [czego] (1): ktora [nauka] iáko deſzdż ſuchą ziemię ſercá ludzkie do rodzenia dobrych vcżynkow odwilżáłá SkarŻyw 372.
3. Powstawanie [czego] (1): De. 4. elementis: et eis quae in aere generantur Von vier elementen und yrer geburt. Imiona. 4. żywiołow rodzenia ych. Mymer1 nlb 1.
4. Rozmnażanie wegetatywne (1): Resex – Odczinek, roczni ktori potim ſadzą dlia rodzenią. Sarmentum annotinum, quod putatur ut fructum ferat. Calep 916b.
5. W błędnym tłumaczeniu tekstu biblijnego (1): Pokropię ogrod moy ſzcżepienia/ á nápoię rodzenia mego owoc [et inebriabo prati mei fructum Vulg Eccli 24/42]. Leop BBB3.
II. Rzeczownik od „rodzić się” (99):
1. Rodzenie się, przychodzenie na świat; nativitas HistAl, Modrz (22): boſkie zrządzenie/ Rozdźieliło wſzyſtkim rodzenie. BierEz C; PatKaz III 105v; KłosAlg A3; Bo gárdźić kim dla tego iż ſię nieurodźił śláchćicem/ á co inſzego ieſt/ iedno Bogá ſprawcę rodzenia [Deum nascendi authorem] milcżkiem ſtrofowáć ModrzBaz 57, 57; ſynowie záś iego [Arona]/ rodzenim/ y po krwi ſtępowanim thęſz moc [powołania do kapłaństwa] bráli SkarJedn 30; z Iádámá ſię y krwie iego w przeklęſtwie rodząc/ bez woley náſzey/ ſamym rodzenim mamy potępienie SkarŻyw 3, 348; A gdy y tym [tj. istotom śmiertelnym] czás rodzenia z sądu wiekuiſtego prżyſzedł/ tworzyli to Bogowie we wnętrżnośći źiemie/ iáko v mátki w żywoćie GórnRozm N; VotSzl A4.

rodzenie czyje [w tym: G sb i pron (3), ai (7)] (10): GlabGad F4; HistAl A3; CzechRozm 158v; wſzytcy rodzenie náſze przywłaſzcżamy iednym á tymże rodzaiu ludzkiego pirwſzym rodźicom ModrzBaz 56v. Cf »rodzenie człowiecze«.

Wyrażenia: »rodzenie człowiecze« [szyk 5:1] (6): PatKaz III 89; Poczyna ſie tractat o rodzeniu człowieczym FalZioł V 15, V 15v [2 r.]; Otich ſniech czo znamionuią [...] będzie to ſzyrzey wypiſano gdy wydamy kxiąſzki o rodzeniu cżłowiecim GlabGad L7, O.

»rodzenie przyrodzone« (1): bog mogl zachouacz thą panną od grzechu pyeruorodnego acz ſyą narodzyla podluk rodzenya przyrodzonego PatKaz I 3v.

»rodzenie na świat« (1): ánioł wybija ćieleſne rozumienie Máryey pánnie z głowy/ áby ſie nic w tey mierze nie ogłądáłá ná zwycżay/ ſpoſob rodzenia ludzi ná świát CzechRozm 158v.

2. Urodzenie się, przyjście na świat (77):
Zestawienie: »Rodzenie Pańskie« = Boże Narodzenie, święto kościelne obchodzone 25 grudnia (1): Z Ianem Chrzcżącym dni vbywa/ Z Rodzenim Páńſkim przybywa. LatHar ++7.
Przen (76): mocy tey Páſterze mieć od ludzi nie mogą. Bo to ſámego Bogá ſpráwá: tedy ią ábo od ſamego Páná Bogá bráć/ ábo rodzenim y dziedziſtwem doſtáwáć muſzą. SkarJedn 30; Ktore rodzenie [człowieka, który chciałby być zbawiony] Pan Kryſtus opowiedał/ gdy ono z Nykodemem w nocy rozmawiał ArtKanc N3, K8v.

rodzenie czyje (3): Dwu Adámu pierwſzego y wtorego porownánie z ſtrony ich rodzenia. CzechRozm 155v marg, *3; ArtKanc N3v.

rodzenie czyje z kogo (2): O pożytkách wćielenia Syná Bożego/ y o náſzym z Bogá rodzeniu. SkarKaz 487a, 484b.

Wyrażenie: »rodzenie duchowne« (2): SkarJedn 30; my ſtárzy Ewángeliſtowie kośćielni cudow nie czynim: odpowiádamy im/ iż doſyć ná tym iż my cudá oycow náſzych/ ná ktorycheſmy náukę święcenim y rodzeniem duchownym wſtąpili/ vkázuiemy SkarKaz 241a.
Szereg: »i poczęcie i rodzenie« (1): Ktorego [Antychrysta] y pocżęćie y rodzenie tákowe, ieſzcże ſię zá Apoſztołow zácżęło CzechEp 410.
α) W polemicznych tekstach religijnych dotyczących relacji Ojciec Bóg – Syn Chrystus [liczne użycia może od „rodzić”] (65): Ieſtći Syn od Bogá národzony [...] tho rodzenie obiáwione ieſt świátu cżáſu ſwego BibRadz II 120c marg; A ktorzy powiedáią iż ieden ieſt ći obádwá/ ći rodzenie y pośrzednictwo/ ſpołem y z wćieleniem Syná Bożego niſzcżąc/ słowem tylko Syná Bożego być powiedáią GrzegRóżn M4; BiałKat a4; BudBib Os 9/11; CzechRozm 116; wſzytko co ieſt oycowſkie dał rodzenim oćiec iednorodnemu ſynowi ſwemu (okrom tego co ieſt być oycęm) to ſamo/ iż Duch S. od ſyná pochodzi/ to tenże ſyn od oyca wiecżnie má/ od ktorego wiecżnie rodzony ieſt. SkarJedn 272, 280; iáko iſtność boſtwá ſwego ná Syná rodzenim/ y przez Syná ná Duchá S. tchnienim/ bez początku y przedwiecżnie wylać wewnątrz [Bóg Ojciec] racżył: ták teſz [...] SkarŻyw 258; Ale ieſli przez naśienie wężowe/ to co ſię z wężá rodźi/ tedy też y przez naśienie niewieśćie nieco inſzego też iedno co ſię rodźi z niewiáſty/ rozumieć muśiemy. Niechcemyli przećiw przyrodzeniu y piſmu ś. mowić y cudowego rodzenia wprowádźić ná świát. CzechEp 293, 143, 144 [2 r.], 145 [3 r.], 156, 254 [2 r.] (16); A X⟨iądz⟩ K⟨anonik⟩ co innego cżyni/ nápiſawſzy dwoie kazánie o tym rodzeniu NiemObr 142; y nie był nigdy Bog bez ſłowá y bez mądrośći. Nie był nigdy bez tego rozumienia y wynikánia y rodzenia. Przetoż mowi: Ná początku było ſłowo. SkarKaz 484b; A gdy powtorzył: To Słowo było ná początku v Bogá: dał znáć/ iż pierwey bárzo zákryte było to przedźiwne rodzenie. SkarKaz 486b, 486b [2 r.].

rodzenie z kogo (2): áby Syn ktory z Bogá ieſt/ nie był wierzon być onym iednym Bogiem/ kthory nie ieſt z nikogo. (–) bo żadnego rodzenia z cżłowieká nie znał GrzegRóżn Lv; CzechEp 220.

rodzenie czyje, czego [w tym: G sb i pron (18), ai (3)] (21): GrzegRóżn D4v; kthórégo [Syna Bożego] rodzenia ſpoſob iáko nam táiemny ieſt/ Prorok mówi: Rodzenié iego któż wymówić może? BiałKat a4; CzechRozm 38, 156v; SkarŻyw 493; iż to nigdy przedsięwźięćie iego [św. Jana] nie było/ żeby rodzenie ſłowá Bogá od perſony Bogá oycá tą mową oznaymiáć miał CzechEp 144; y tego też rozumieć nie mogę/ iáko to może być rodzenie tey perſony rożney od Bogá Oycá/ o ktorey ſię to záś twierdźi/ iż ieſt rzecżą ſámá przez ſię bedącą. CzechEp 146; to świádectwo zgołá nieſłuży rodzeniu Chriſtuſowemu CzechEp 157; Ale inſzych y tákich y niewiedźieć iákich podobieńſtw [ksiądz kanonik] vżywa/ opiſuiąc tego ktorego opiſáć nie może y rodzenia iego/ [...] wypowiedźieć. CzechEp 177, 157 [2 r.], 177, 216, 219, 220 [2 r.], 227; CzechEpPOrz *3; NiemObr 142; Czemu Ian ś. nie rzekł: Ná początku był Syn/ ále go ſłowem názwał? [...] Dlatego/ áby ſię tákie iego rodzenie oznaymiło/ o ktorymeſmy mowili áby nikt o grubym y zwyczáynym rodzeniu/ o żenie y mężu w tey mierze nie myślił. SkarKaz 486b, 484a.

W połączeniu szeregowym (1): Gdyż Bog ſam oćiec/ będąc oycem/ nie może być áni ieſt ſynem [...] Bo gdyby rownym był [...] tedyby dwá Bogowie y dwa oycowie/ y dwá pocżątki/ dwie przycżynie y powody wſzytkiego muśiały być: ktoreby od nikogo pocżątku iſtnośći/ byćia/ boſtwá/ rodzenia/ władzey y zwierzchnośći nie miáły CzechEp 241.

Wyrażenia: »dwojakie rodzenie« (5): Kuśili ſię drudzy piſáć o dwoiákim rodzeniu Páná Chriſtuſowym/ o iednym z Bogá oycá od wiekow/ á o drugim z mátki cżyſtey Pánny CzechEp 220; I.M.X Arcybiſkup gáni ſłuſznie o dwoiákim rodzeniu bádánie CzechEp 220 marg, 227; CzechEpPOrz *3; NiemObr 142.

»bez matki, bez ojca, z istności ojcowskiej rodzenie« [w tym: bez matki, bez ojca (1), bez matki z istności ojcowskiej (1)] [szyk 3:2] (2:1:2): ganię ono ich [...] wymyślone ná niebie bez mátki á ná źiemi bez oycá rodzenie. CzechEp 260; To oni śmiele mowią y twierdzą/ ále nie dowodzą: ponieważ o tym w niebie z iſtnośći oycowſkiey rodzeniu: ſłowká namnieyſzego w piśmie ś. nie mają. NiemObr 97; ále oni [katolicy] ná tym wyznániu po proſtu nie przeſtawáiąc/ wyſoko z rozumy latáią/ vpátruiąc tám rodzenie iakieś w niebie/ bez mátki z iſtnośći oycowſkiey NiemObr 98.

»rodzenie przedwieczne« [szyk 7:6] (13): Ktore ſłowá y ſam Ian Kalwin/ pilny opiekun y obrońcá Troyce/ y przedwiecżnego rodzenia wtorey oſoby w Boſtwie/ ták wykłáda CzechRozm 38, 59v, 61; między inſzymi Hieronim mowi iż to może być rozumiano dwoiáko: to ieſt: ábo o tym tám przedwiecżnym rodzeniu/ ábo o národzeniu z panny. CzechEp 156, 156, 219, 220, 234; NiemObr 98; Pan rzekł do mnie/ Syn moy ty ieſteś/ iam ćiebie dźiś vrodźił. (marg) To y o przedwiecżnym rodzeniu/ Doktorowie ś. wyłożyli (–) LatHar 360; PIERWSZACZEŚĆ. O rodzeniu przedwiecznym Páná náſzego Iezuſá/ przy wykłádzie tych trudnych ſłow ś. Ewángeliey. SkarKaz 484a, 118a, 484a.

III. To, co się urodziło (2):
Wyrażenie: »dziwne rodzenie« = zniekształcony, nienormalny płód; monstrum naturae Cn (1): Ktore dźiwne rodzenie [...] poſpolićie ſye figuruie w żywoćie Mátki/ z zápátrzenia iákiey beſtyey/ á z zámyſlenia o niey czáſu poczęćia. GroicPorz mmv.
Przen (1):

W połączeniu szeregowym (1): [apostołowie] kłádzieniem rąk dziedzice ſobie [...] cżynili dáiąc im tę moc/ ktorą ſami od Páná Bogá mieli [...] y ták ſzło powołánie práwe ná ten wielki vrząd: to znák był záwżdy napewnieyſzy Kośćiołá Bożego/ w ktorym to tákie potomſtwo rodzenie y dziedzictwo zoſtawáło. SkarJedn 31.

*** Dubium (2): O Iáko piękne ieſt czyſte rodzenie/ z iáſnośćią [pulchra est casta generatio cum claritate] Bo nieſmiertelna ieſt pámiątká iego/ że y v Bogá znáioma ieſth/ y v ludzi. Leop Sap 4/1, Sap 4 arg.

Synonimy: I. płodzenie; 1. porod, zlężenie; III. płod.

Cf POROD, RODZIĆ, RODZIĆ SIĘ

DDJ