Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NAPRAWEK (?)

Następne hasło: NAPRAWIAĆ »

NAPRAWIACZ (1) sb m

Fleksja

N sg naprawiacz.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).

Znaczenia

Ten, kto coś naprawia; reductor, reformator, reparator Cn: Corrector, Popráwiciel/ Nápráwiácz/ Polepſzácz/ Nápráſzczácz. Mącz 35Ob.

Synonimy cf NAPRAWCA.

KCh