[zaloguj się]
[pdf]

NAPRAWIAĆ SIĘ (5) impf

Wszystkie a jasne.

Fleksja

inf naprawiać się (1). ◊ 3 sg praes naprawiå się (4).

Sł stp, Cn, Linde XVIII w. s.v. naprawiać.

Powracać do stanu sprzed zepsucia (5): Cżemu oley gdy ſtoi długo w nie pełnoſci [!] chocia by też zgorzknął tedy ſie tam naprawia GlabGad K2; widz(i)emy, że bez tego by być nie mogło, aby [porządek] docisnąć nie musiał, gdyby się począł naprawiać. Diar 68.

naprawiać się czym (1): Też [dobrze jest czasu morowego powietrza] ogień w gmachu mieć z drzewa dobrego/ bo ſie niem powietrze naprawia FalZioł V 62v.

W przen (1):
Fraza: »serce się [komu] naprawia« = ktoś staje się odważniejszy (1): Gdzie głowa páńſka ieſt/ tám káżdy poddány cżuie moc y ſerce ſie mu nápráwia. BielKron 349.
a. O zdrowiu [przez co] (1): A gdyż dáley poydzieſz/ prziydzieſz do wody wtorey/ przes ktorą ćiáło ſie nápráwia. HistRzym 65v.

Formacje współrdzenne cf PRAWIĆ.

KCh