[zaloguj się]
[pdf]

[NARAJENIE sb n

Fleksja

I sg naraj(e)nim.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. naraić.

Polecenie, nastręczenie na współmałżonka:
Wyrażenie przyimkowe: »za narajenim [czyim]«: Boná Xiążęciá Mediolanſkiego Ianá Sforciego Corká/ zá náráienim Máximilianá Ceſárzá przynieſiona ieſt do Krákowá w Małżeńſki ſtan Sigmuntowi Krolowi StryjKron 753.

Cf NARAIĆ]

MK