[zaloguj się]
[pdf]

NASADZENIE (5) sb n

Oba a jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
D nasadzeniu
A nasadzeni(e)
I nasadzeni(e)m
L nasadzeniu

sg A nasadzeni(e) (2). ◊ D nasadzeniu (2). ◊ I nasadzeni(e)m (1). ◊ [L nasadzeniu.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. s.v. nasadzić.

1. Umieszczenie [czego gdzie] (1): poſtánowił rotmiſtrze/ [...] ku náſádzeniu tháránow przećiw branam [ad ponendum arietes super portas] BibRadz Ez 21/22.
a. [O wylęganiu piskląt: Iáycá w ktorych ma być zarodek we cżterzy dni po náſádzeniu poznaſz przećiw ſłońcu przeglądáiąc Cresc 1571 582.]
2. Usilne staranie, nastawienie na co (z negatywnym zabarwieniem emocjonalnym) (4):

nasadzenie czego przeciw czemu (1): zá ták potężnym/ mowię vmyſłu ſwego náſádzeniem przećiw beſtyey/ ták ſię dalece ſercem ſwym y piorem vnioſł CzechEp 126.

nasadzenie czyje [G sb i pron (3)] (3): Proźbá przećiw nieprzyacielom áby ich vporne náſádzenie wniwecż obroćić racżył. LubPs S6 marg; NiemObr 21, 140.

W charakterystycznych połączeniach: nasadzenie poężne, uporne; nasadzenie umysłu.

Synonim: 2. usiłowanie.

Cf NASADZIĆ

DJ