[zaloguj się]
[pdf]

NASĄDZENIE (1) sb n

Fleksja

I sg nasądz(e)nim.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Upomnienie, kara, nagana:
Wyrażenie: »srogim nasądzenim karany«: Awſzakoż mamy młodzienczykom niktorę [!] rzecży przegliędac/ ani wſzyſtki ich wiſtepki maią być ſrogim naſadzenim karane [Indulgenda sunt tamen adolescentibus quaedam neque omnia eorum peccata severa sunt animadversione punienda. P.P. Vergerius, De ingenuis moribus ..., Brescia 1485, 26]. KwiatKsiąż Qv.

DJ