[zaloguj się]
[pdf]

NASKROBAĆ (6) vb pf

Oba a oraz o prawdopodobnie jasne (tak w na-, -ać oraz w skrobać).

Fleksja
inf naskrobać
imperativus
sg
2 naskro, naskroże

inf naskrobać (1). ◊ fut 2 sg naskrobiesz (1). ◊ imp 2 sg naskro (2), naskroże (1). ◊ part praet act naskrobåwszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Uskrobać wiele (z subiektywnym odczuciem wielości) (6):

naskrobać czego [= przedmiot, z którego się skrobie] (5): Gdy ſmok zagrizie/ tedy czeny naſkrobać y naſypać na ranę FalZioł IV 33c; Náſkro mydłá Barſkiego iákoby poł iáiá SienLek 61; Náſkro rogu ieleniégo świeżégo SienLek 122, 133v, 173v.

naskrobać czego [= produkt skrobania] z czego (1): Theż ná żołtą niemoc bárzo ſłuży wyćiśniona wodá z rzodkwie/ [...] tákież nátárſzy prochu álbo náſkrobawſzy z rogu ieleniego SienLek 90v.

naskrobać czym (1): To mocnie koniowi mocz wypędźi/ gdy ieleniá zábithégo/ rogu/ ráſzplą náſkrobieſz/ á daſz mu z wodą wypić SienLek 173v.

Szereg: »natrzeć albo naskrobać« (1): SienLek 90v cf naskrobać czego z czego.

Formacje współrdzenne cf SKROBAĆ.

Cf NASKROBANY

DJ