[zaloguj się]
[pdf]

NASPORZYĆ (4) vb pf

a jasne, teksty nie oznaczają ó.

Fleksja
inf nasporzyć

inf nasporzyć (3). ◊ fut 1 sg nasporzę (1).

SI stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów).

Uczynić dużo czegoś [komu; w tym: czego (3)] (4): A kogo możeſz rátuj cżym możeſz/ [...] bo maſz zá to pewną obietnicę Pańſką/ żeć zá to tyle troie nágrodzić y náſporzyć obiecał. RejZwierc 35v.
Zwrot: »nasporzyć wszytkiego« [szyk zmienny] (2): RejWiz 123; iedno ty bądź pilen kroleſtwá moiego/ wſzytkiego ia tobie náſporzę/ á wizytko po myſli twey będzie tobie przypadało. RejPos 173v.
W przen (1): Ach drogoż thę nędzną wełnę płáćiſz/ dla ktorey niechceſz odſtąpić ták vpornego przedſięwzięcia ſwego/ [...] Zápomniawſzy tego/ iż tobie Pan obieczuie ſowito náſporzyć tey wełny y wſzytkiego błogoſłáwieńſtwá ná zyemi y ná nyebie/ gdybyś iedno mocnie ſtánął przy nim RejPos 189.

Formacje współrdzenne cf SPORZYĆ.

DJ