[zaloguj się]

NASUĆ (4) vb pf

a jasne.

Fleksja
praet
sg
3 m nasuł
conditionalis
sg pl
3 m by nasuł m pers by nasuli

praet 3 sg m nasuł (1).con 3 sg m by nasuł (1).3 pl m pers by nasuli (1).part praet act nasuwszy (1).

stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

1. Sypiąc umieścić gdzie [czego] (3):

nasuć na co (1): Márdocheuſz vbrał ſie w żáłobę/ popiołu náſuł ná głowę/ płákał we drzwiach głoſem. BielKron 115.

nasuć w co (2): y kazał ſlugam iżby naſuli pſſenice w wory ich HistJóz C3; BielKron 252.

W charakterystycznych połączeniach: nasuć plew, połu, pszenice.

2. Sypiąc zbudować, usypać [co] (1):
Zwrot: »nasuć groblą« (1): Y pádlá wrożká ná práwą ſtronę ná Ieruzálem/ [...] áby náſuł groblą [ut comportet aggerem]/ áby budował Káſthellá (álbo wieże). Leop Ez 21/22.

Synonimy: 1. namieść, namiotać.

Formacje współrdzenne cf SUĆ.

Cf NASUTY

JR, TK