[zaloguj się]
[pdf]

NATKNĄĆ (9) vb pf

-t- (6), -d- (3).

a jasne.

Fleksja
inf natknąć
praet
sg
3 m natknął
imperativus
sg
2 natkni

inf natknąć (1). ◊ fut 3 sg natknie (1). ◊ 1 pl natkni(e)m (1). ◊ praet 3 sg m natknął (4). ◊ imp 2 sg natkni (1). ◊ part praet act natknąwszy (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.

1. Wetknąć wiele (z subiektywnym podkreśleniem wielości) (5):

natknąć czego (pl) za co (1): chodzi iáko kurek Nátknął zá bieretek piórek RejRozpr 13.

natknąć co czym (1): nátkni weſołą twarz pięknowonnymi Himenee fiołkámi SapEpit B3v.

Zwrot: »winnicę [czym (pl)] natknąć« (1): Impedo, Winnicę tyczámi nádknąć. Mącz 166b.
Przen [co czym (pl)] (2): niebo nátknął gwiázdami ślicznémi/ Aby ludźióm znáczyły czáſy/ biegi ſwémi. KochPhaen 1.
Zwrot: »sidłami ścieżki natknąć« (1): vpętáć myślą moię nogi/ Sidłámi śćiéſzki nátknąwſzy KochPs 204.
2. Wetknąć (2):

natknąć co czemu (1): [ksiądz] Nátknieć wieſzką [lege: wieszkę] kopie wrogu Niemnie to dáſz ſynku bogu RejRozpr E2.

Przen: O tekście [co czym] (1): dotąd vcżyć ſie potrzebá áż będzye znáć wkiem náukę/ [...] Co iżby rodzicy lepyey poyęli/ nádkniem tu rzecż tę podobyeńſtwem yednym. GliczKsiąż M8v.
3. Napełnić, zapełnić (2):
Fraza: »by, jako natknął« = bardzo pełny (1:1): tego grzechu [zgorszenia dziatek] wſſędzye pełno by nádknął myędzy ludźmi GliczKsiąż D7v; Gumno záwſze iáko gay: oborá iáko nátknął. GostGospPon 170.

Formacje współrdzenne cf TKAĆ.

Cf NATKNIENIE, NATKNIONY

DD