![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [NATOCZONY] | Następne hasło: NATON » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NATOCZYĆ (4) vb pf
a oraz o jasne.
Fleksja
| inf | natoczyć |
|---|
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | f | natoczyła |
| imperativus | |
|---|---|
| sg | |
| 2 | natocz |
inf natoczyć (1). ◊ praet 3 sg f natoczyła (1). ◊ imp 2 sg natocz (2).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII i XIX w.
Znaczenia
- 1. Uformować wiele kulistych przedmiotów (1)
- 2. Przesuwając zgromadzić (1)
- 3. Nalać, przygotować do picia
(2)
- Przen (1)
1. Uformować wiele kulistych przedmiotów [czego (pl) z czego] (1): weźmi ośḿ drágm náśienia ogorkowego/ á cztery drágmy Drágántu/ to weſpoł roſtworz/ á s tego ćiáſtá gáłeczek nátocz ile wielogrocli SienLek 82v.
2. Przesuwając zgromadzić [czego gdzie] (1): zá óno drzewo nátocz źiemie iłłowátéy Strum [H]v.
3. Nalać, przygotować do picia [czego] (2):
Zwrot: »natoczyć piwa« (1): indocillare, natoczicz pyva BartBydg 223b.
Przen (1):
Zwrot: »natoczyć wina« (1): Zgotowáłá [mądrość] pokármy ſwoie/ nátoczyła winá [miscuit vinum] ſwego/ y przygotowałá ſtoł ſwoy. BibRadz Prov 9/2.
Formacje współrdzenne cf TOCZYĆ.
Cf [NATOCZONY]
DD, JR