[zaloguj się]
[pdf]

NATRZEĆ SIĘ (2) vb pf

a jasne.

Fleksja
imperativus
sg
2 natrzy sie

fut 3 sg natrze sie (1). ◊ imp 2 sg natrzy sie (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Trąc nasmarować się; przen [czym] (1):

W porównaniu (1): A nátrzy ſie iáko gorzałką á oliwą á mydełkiem roſtropną powſcięgliwoſcią RejZwierc 162.

2. Urodzić się w wielkiej ilości w wyniku tarła (o rybach) [podmiot: wiele czego] (1): Kleſzcze/ kiedy ſye im Wodá vpodoba y dno dobré/ thedy ſye ich tak wielé ná trze że ié pothym muśiſz z Stáwu puſtoſzyć Strum Qv.

Synonim: namazać się.

Formacje współrdzenne cf TRZEĆ.

DD, JR