[zaloguj się]
[pdf]

NAWYLICZAĆ SIĘ (2) vb pf

Fleksja

3 sg m con by sie nawyliczåł (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Pf od „wyliczyć” ‘wymienić wszystko’ z formantem na- + się wyrażającym dosyt i nadmierność; tu: con z przeczeniem wyraża niemożliwość pełnej realizacji (2):

nawyliczać się czego (1): Y długoż trwał on Sául Krol s poyśrzodká obrany? [...] Nuż też Roboam [...]. Nuż oni inſzy Krolowie/ [...] á ktoby ſie y tego ſnadź nie náwyliczał. MycPrz II B[3].

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): á ſnadź człowiek by ſie nie náwylicał [!]/ iákieby ſzkody przyść mogły z wźięćia [króla] s poyśrżodká ſiebie MycPrz II B.

Formacje współrdzenne cf LICZYĆ.

ZCh