![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: NAŻAŁTARZ (?) | Następne hasło: [NAŻEC] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NAŻĄĆ (3) vb pf
a jasne.
Fleksja
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | nażął |
fut 3 sg nażnie (1). ◊ praet 3 sg m nażął (1). ◊ part praet act nażąwszy (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.
Ściąć, skosić zboże (być może: w wielkiej ilości, z subiektywnym odczuciem wielości) (3): Kiedy ſpiſuią Regeſtr dźieśięćinny/ ma káżdy chłop prawdę/ wiele náżął/ powiedáć GostGosp 78, 42.
W przen (1): ták złe obyczáie, Iáko kąkol pſzenicę podroſły ſzkodliwie. Y niemáſz nic táńſzego nád złe obyczáie. Ktorych náżąwſzy, mogłby wielkie gumno náwieść CiekPotr 4.
Formacje współrdzenne cf ŻĄĆ.
MP