[zaloguj się]
[pdf]

NAŻYĆ SIĘ (1) vb pf

na-, [nå-].

Fleksja
praet
sg
3 m nażył się

fut 2 sg nażywiesz się. ◊ [3 sg nażyje się. ◊ praet 3 sg m nażył się.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI(XVIII) – XVIII w.

Pf od „żyć” z formantem na- + się wyrażającym dosyt; explere naturam satietate vivendi Cn: [Vixit, dum vixit bene. Nażył ſie y przeżył/ kiedy żył dobrze. TerentMatKęt Qv; Ten dopiero chce żyć/ á ow ſię iuż nażył y doſyć długo był ná świećie. CiceroBBud 32 (Linde); gdy ſię iuż cżłowiek náżyie/ przychodźi ſłuſzny cżás śmierći. CiceroBBud 36.]
Zwrot: »do wolej się nażyć«: Cum multum diuquae vixeris, Gdy ſie do woley náżywieſz. Mącz 91a; [ProtKonterfet D2].

Formacje współrdzenne cf ŻYĆ.

MP