Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [NIEOPOWIEDZIENIE SIĘ]

Następne hasło: [NIEOPRAWNY] »

[NIEOPRAWIANIE sb n

Pierwsze e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz oprawić); oba a jasne.

Fleksja

	sg
G	nieoprawianiå
A	nieoprawiani(e)

sg G nieoprawianiå. ◊ A nieoprawiani(e).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. [Niewykonywanie naprawy, nieprzywracanie do stanu sprzed zepsucia]
2. [Nieuprawianie, niewykonywanie pielęgnacji]

1. Niewykonywanie naprawy, nieprzywracanie do stanu sprzed zepsucia [czego]: Tam też ukazali nam wielką szkodę tak od rzeki Raby, jako też prze nieoprawianie gaci, które żupa winna oprawować LustrDróg 31.

2. Nieuprawianie, niewykonywanie pielęgnacji:

Wyrażenie przyimkowe: »z nieoprawiania«: ábowiem płonność drzewá iteż zły ſmák owocu nizkąd nie przychodźi/ iedno z nieopráwiánia álbo z nieopátrzánia/ ktorego wſzelka rzecż roſtąca potrzebuie. Cresc 1571 80.

Synonimy: I. nienaprawianie, niepoprawa.

Cf OPRAWIANIE]