[zaloguj się]

ROZBODZIONY (1) part praet pass pf

Fleksja

A pl subst rozbodzion(e).

stp, Cn, Linde brak.

Ukłuciem ostróg pobudzony do szybkiego biegu:
Wyrażenie: »rozbodziony koń«: Equos incitatos sustinere, Rozbodzione konie zádzierżeć/ powściągnąć. Mącz 448b.

Cf ROZBOŚĆ

KW, (LWil)