[zaloguj się]
[pdf]

NIESTAWANIE (3) sb n

Zawsze w pisowni łącznej.

Oba e prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz zwykle w -e); pierwsze a pochylone, drugie jasne.

Fleksja
sg
G nieståwaniå
A nieståwani(e)

sg G nieståwaniå (2). ◊ A nieståwani(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

praw. Niestawianie się w sądzie w wyznaczonym terminie (3): ieſliby byłá táká żáłobá kthora by ſye miáłá ſćiągáć ná gárdło pozwánego: thám pozwány niema być s ſámego nieſtawánia oſądzon/ áżeby ſye w vczynku ſwoim álbo wyznał/ álbo ſłuſznym dowodem był pokonan. GroicPorz q3, oo.

niestawanie na co (1): Iſch wyedzacz ſzyą bicz Zzyemye wiwolanym prze nyeſtawanye na pozwi ſadowne kthorimy go do Caliſcha poziwano przed ſzyą wzyemy [...] myeſchkal y przebiwal LibMal 1547/137v.

Cf NIESTANE, NIESTANIE, NIESTAWANE, STAWAĆ

JB