Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEUŁOMNIE

Następne hasło: NIEUŁOŻONY »

NIEUŁOMNY (3) ai

Teksty nie oznaczają é oraz ó; e prawdopodobnie jasne (tak w nie-).

Fleksja

sg
m	N	nieułomny
	A	nieułomny
	I	nieułomnym

sg m N nieułomny (1). ◊ A nieułomny (1). ◊ I nieułomnym (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Znaczenia

1. Niekaleki, nieupośledzony (2)
2. Niedający się złamać, mocny, giętki (1)

1. Niekaleki, nieupośledzony; integer Mącz; nullo membro captus vel inutilis Cn (2): Integer, Zupełny/ cáły/ doskonáły/ nieułomny Mącz 171d; iż rożne ſądy/ rozdał [Bóg] w náſze głowy/ Ciebie mądrym vrodźił/ á mnie nie dał mowy. A łatwie iemu przyydźie/ mnie być nie vłomnym/ Niźli nád iego wolą/ kto ma być rozumnym. KmitaPsal Av.

2. Niedający się złamać, mocny, giętki (1): A potym miecz przypasał srebrem obleczony A tarcz wielką; na głowę wdział szyszak złocony, [...] Potym wszytkim wziął w rękę oszczep nieułomny. To czynił Menelaus. KochMon 31.

Synonimy: 2. nieprzełomny, niezłomny.

Cf NIEUŁOMISTY, UŁOMNY