[zaloguj się]
[pdf]

ROZCIEKŁY (2) part praet act

o oraz e jasne.

Fleksja
sg
mNrozciekły fNrozciekłå
pl
N subst rozciekł(e)
A subst rozciekłé

sg m N rozciekły (1). ◊ f N rozciekłå (1). ◊ [pl N subst rozciekł(e). ◊ A subst rozciekłé.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

1. [O wielu: Które rozpłynęły się w różne strony: Rádzą drudzy w wánnie źimnéy często siádáć, á ták meaty oné rozgorzáłé, otworzoné, á humory rośćiekłé záwrzéć, á powśćiągnąć OczkoPrzymiot 332.]
2. Który wystąpił z brzegów (1): Fluvius refusus, Rościekła rzeká/ która z brzegów dáleko wylałá. Mącz 140a.
3. Który roztopił się, roztajał lub powstał z roztopienia (1): Glacies liquefacta et dilapsa, Lód rośćiekły. Mącz 180c; [Wody rośćiekłe/ śnieżne/ lodne [...] dźiwnie nie zdrowe ſą. SchneebAnt G3v].

Cf [ROZCIEC], ROZCIEC SIĘ, ROZCIECZONY

KW, (LWil)