[zaloguj się]
[pdf]

ROZCISKAĆ (1) vb pf

o jasne.

Fleksja
praet
sg
3 m rozciskåł

fut 3 sg rozciskå. ◊ [praet 3 sg m rozciskåł. ◊ part praet act rozciskåwszy.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVIII w. s.v. rozcisnąć.

Rozrzucić w różne strony; disicere, dispergere, dissipare Cn:

[rozciskać po czym: Tegoż roku, dnia 13 miesiąca czerwca, łotr niejaki Zakrzewski [...] naszedł na kościół do Panny Maryej [...]. Kapłana przy mszej ranił i chłopca co mu ministrował także ranił, sakrament rozciskał po ziemi. KronMieszcz 65; KmitaŻyw C2.]

[Zwrot: »[czemu (żywotne)] rożno [= w różne strony] rozciskać«: Ten [...] Zabił Stanisława cnego, W sztuki ciało posiekawszy, Ptastwu różno rozciskawszy ZbylWieś 22.]
Przen:

[W porównaniu: ktory [Pan Bóg] zdrowie nieprzyiaćioł thwoich rośćiſka [eiaculabitur] precz iáko z proce. BibRadz 1.Reg 25/29 (Linde s.v. rozcisnąć).]

a) Roztrwonić:

W przeciwstawieniu: »zgromadzić ... rozciskać«: Bo co ieden zgrómádźił/ To drugi wnet rozćiſka KochPieś 24.

Synonimy: rozmiotać, rozproszyć, rozsiać, rozsypać, roztrząsnąć.

Formacje współrdzenne cf CISKAĆ.

Cf ROZCISKANY

KW, ~(LWil)