Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEZAGASŁY

Następne hasło: NIEZAGINĘŁY »

NIEZAGASZONY (3) part praet pass pf

Teksty nie oznaczają é oraz ó; e prawdopodobnie jasne (tak w nie-); oba a jasne.

Fleksja

sg
m	N		f	N	niezagaszonå
	G	niezagaszon(e)go		G
	A	niezagaszony		A

sg m G niezagaszon(e)go (1). ◊ A niezagaszony (1). ◊ f N niezagaszonå (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia

I. W funkcji właściwej: Którego nie zagaszono (1)
II. W funkcji przymiotnika: Taki, którego nie da się zagasić (2)

I. W funkcji właściwej: Którego nie zagaszono (1):

Przysłowie: á iſkierká z przodku niezágáſzona [non extincta]/ vrodźi wielki pożar ModrzBaz 66.

II. W funkcji przymiotnika: Taki, którego nie da się zagasić (2):

Wyrażenia: »ogień niezagaszony« = substancja złożona z wapna niegaszonego i innych dodatków zapalająca się pod wpływem wody (1): śkło/ ktore z ogniá niezágáſzonego á s popiołu ſpráwuią. BielKron 26v.

»ogień niezagaszony« = substancja istniejąca tylko w teorii alchemików mogąca powstać z połączenia czterech żywiołów (1): Drudzy theż tákież ze cżterzech żywiołów miernych ſłożonych ſpołu/ piątą rzecż chcą vcżynić (oni zową) ogień niezágáſzony/ á co w ten ogień włoży/ złotem ſie sſtanie. BielKron 26.

Synonim: II. nieugaszony.

Cf NIEZAGASŁY, ZAGASZONY