[zaloguj się]
[pdf]

[ROZDAROWAĆ vb pf

Pierwsze o oraz pierwsze a jasne.

Fleksja
praet
sg
3 m rozdarowåł
imperativus
sg
2 rozdaruj

fut 3 sg rozdaruje. ◊ praet 3 sg m rozdarowåł. ◊ imp 2 sg rozdaruj.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Podarować wszystko, co się ma, wielu osobom [co]: Ale pytaſzli mię iákoby do tego przyść/ żeby [bogactwa] byly twoie: rozdáruy ie. SenekaGórn 270, 24.
Szereg: »rozdać a rozdarować«: Co mu było niemáło złotá z Mycenu przynieſiono/ tho wſzytko rozdał á rozdárował HistTroj D4v.

Synonim: rozdać.

Formacje współrdzenne cf DAROWAĆ (Errata).]

KW, (LWil)