Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEZMARŁY

Następne hasło: NIEZMARZŁY »

NIEZMARSZCZONY (2) part praet pass pf

e, a oraz o jasne.

Fleksja

sg
f	N		n	N	niezmarszczon(e)
	A			A	niezmarszczoné
	I	niezmarszczoną		I

sg [f I niezmarszczoną.] ◊ n N niezmarszczon(e) (1). ◊ A niezmarszczoné (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. s.v. zmarszczyć.

Znaczenia

W funkcji przymiotnika: Pozbawiony zmarszczek, gładki (2)

W funkcji przymiotnika: Pozbawiony zmarszczek, gładki; exporrectus, non rugatus, rugarum expers (2): Cżoło gładkie to ieſt nie poroſłe y niezmarſzcżone, gniewnego znamionuie y ſwarliwego GlabGad N3v.

W połączeniu szeregowym (1): oblicżé [ma] téż niezmarſſcżoné ij bez żádné zmazy/ náiaſnieyſſé/ ktoreé [!] rumianoſtz mierná kráſi. OpecŻywList C.

Wyrażenie: [»nie zmarszczoną twarzą«: doſtátki náſze [...] mamy wedle możnośći náſzey nieſkurcżoną ręką/ nie zmárſzcżoną twarzą obrácáć ku rozmnożeniu kroleſtwá Páná Kryſtuſowego GrzegŻarnPos 1597 354 (Linde).]

Synonimy: gładki, niezamarszczony.

Cf ZMARSZCZONY