»mnożyć albo (i) niszczyć« (2): Mléko w piérśiách iáko mnożyć álbo niſzczyć SienLek S[ss]3, 83.

»podgryzać a niszczyć« (1): áby im dáley tym bárzyey podgryzáli á niſzcżyli ty gáłąſki twoie cnotliwych á Krześćiáńſkich ſpraw twoich RejPos 204v.

»niszczyć a (i) psuć (a. psować)« (2): RejPos 338v; Rozumieſz, że pieniądze twoie ktoreś wydał, Rosflarzył, wieczne były y nieporuſzone, Iże záwſze zoſtáwáć ćáłe [!] miáły: choćbyś Nabárźiey ie był niſzczył y roſpuſtą pſował? CiekPotr 33. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»tłoczyć a niszczyć« (1): gdyż mamy po ſobie onego Hetmáná nań ſrogiego y Anyoły iego/ ktory záwżdy tłocży á niſzcży márną głowę iego [szatana]. RejAp 103.

»tracić i niszczyć« (1): y wſzytki in ſummá ty docżeſne bogáctwá cżás tráći y niſzcży. SkarŻyw 130.

»trzeć a niszczyć« (1): Vciecżże ſie ty iedno s práwą wiárą á z zupełną nádzieią pod obronę tego to mocnieiſze^go mocarzá/ ktory wſzędy trze á niſzcży głowę tego to ſprzećiwnika twego. RejPos 78v.

»umniejszać i niszczyć« (2): Tákże filary ſolné áby były ſpiſáné: á tych áby żaden dźierżawcá Zup nie śmiał vmnieyſzáć y niſczyć. SarnStat 339 [idem] 393.

»kazić, niszczyć« (1): A iáko záśię tym Pan błogoſłáwić racżył/ ktorzy wymyſły ludzkie káźili/ niſzcżyli WujJudConf 9v.

»lżyć a niszczyć« (1): Gdyż on záwżdy obiecuie lżyć á niſzcżyć myſli á ſercá powyzſzone/ á powyſzſzáć pokorne. RejPos 201v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»niszczyć abo (a, i) psować (a. psuć)« [szyk 2 : 1] (3): A tu obácż iákiey to ieſt mocy prawdá ſwiętá/ iż trudno może ználeść cżymby ią ſtrofowáć/ á cżymby ią kto niſzcżyć ábo pſowáć miał. RejPos 231v; RejZwierc 155; Auguſtyn S. ták mowi: Obżárſtwo á opilſtẃo pámięć odeymuie/ pſuie/ y niſzcży zmyſły. WerGośc 244. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]

»niszczyć abo (i) tępić« [szyk 2:1] (3): [przysięgam] y ſpráwiedliwoſć rownie wſzytkim ták bogátym iáko vbogim/ ſąſyádom y Goſćiom czynić y mnożyć: á nieſpráwiedliwoſć tępić y niſzczyć. GroicPorz c; RejPos 205v; miedzy wielkiemi Pány nieprzyiáźni nieśiać/ áni też możnośći ich niſzcżyć ábo tępić [nec potentiam eorum frangere]. ModrzBaz 15v. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.]

»tłumić i (a) niszczyć« [szyk 2:1] (3): á ludźye áby ſye yey [władzy apostolskiej] bali: wczás zábyegáyąc tym kácyrzom/ ktorzy yą zá náſſych czáſow tłumyą y niſsczą. KromRozm III 116; RejAp 104; CzechEp 358. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]

»niszczyć i trapić« (1): kthory dar dáię tobie wielki/ z wody iákoby národzony [...] Grom nápowietrzu rozgania/ y wſzyſtko złe. Grzech niſztzy iáko Kryſtuſowá krew y trapi. KrowObr 68v.

»niszczyć a w niwecz obracać« (1): Otoż kto by odćináiąc tho/ áffekty niſzcżył/ á do kończá wniwecż obrácał/ bárzo by ſie wtym obłądził GórnDworz Ff7. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»wspak obracać a niszczyć« (1): Iákoż ſie záſię vſtráſzyć nie máią ći nędzni niebożątká/ ktorzy iuż zácżętą á práwie iáſną á obiáſnioną wiárę ſwoię wſpák obrácáią/ á niſzcżą ią w nędznych ſercoch ſwoich RejPos 245.

»niszczyć i wykorzeniać« (1): żeby oni rzecż ták iáſną y dotkliwą śmieli niſzcżyć y wykorzeniać: ſobie więtſzą doſkonáłość nád wierne wſzyſtki pierwſzego zboru/ nád Apoſtoły y nád Chriſtuſá przywłaſzcżáiąc CzechRozm 267. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»niszczyć, (a) zacierać« (2): RejPos 285; A ták potrzebny ieſt gniew poććiwego cżłowieká/ áby roſtropnym á pomiernym nápominániem/ á cżáſem też y poććiwym karániem/ niſzcżył/ zácierał/ á ku dobremu końcowi przyłwodził ty ſproſne wſzetecżeńſtwá ludzkie. RejZwierc 78. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]

»nie niszczyć ani zakazować« (1): Abowyem wyárá náſſá nye niſſczy áni zákázuye ſpoſobow/ porządków/ y ſpraw śwyeckich KromRozm II m3.

»niszczyć a zatłumiać« (2): Abowiem gdzyekolwiek ieſt ſwięta náuká iego/ thu iáwnie możeſz bácżyć/ iż wſzędy niſzcży á zátłumia náuki á ſpráwy tego nikcżemnego kroleſtwá ſwiátá tego. RejPos 26, 338v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»tracić a niszczyć« (1): iáko thu przez ſwięte ſłowo ſwoie ſądzi ſwiát / á iáko záchowywa Koſcyoł ſwoy wybrány/ á iáko bożnicę z iey wſzythkiemi omylnemi podpirácżmi tráći á niſzcży. LubPs R3v.

»trapić i niszczyć« (1): ábowiem wnet pogáni rzućili ſie ná nie [państwa rzymskie] widząc roſtárgnienie miedzy imi/ iáko Gottowie/ Wándálowie/ [...] ktorzy trapili y niſzcżyli páńſtwá Rzymſkie. BielKron 156v.

»uciskać i niszczyć« (1): Abowiem Bogáći á możni/ częſtokroć zwykli Rzecz poſpolitą vćiſkáć y niſzczyć. GroicPorz b3.

»zwodzić a niszczyć« (1): gdyż ſnadź tácy tą gorſzy niżli pogáni/ [...] ktorzy miáſto ſwięte/ to ieſt Koſcioł wierny Páńſki/ będą deptáć/ tho ieſt zwodzić á niſzcżyć RejAp 90.