[zaloguj się]
[pdf]

NOSOWY (2) ai

Oba o jasne.

Fleksja
pl
N subst nosowe
A subst nosow(e)

pl N subst nosowe (1). ◊ A subst nosow(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Przymiotnik od „nos” ‘narząd powonienia u ludzi i zwierząt’: narium Cn (2):
Wyrażenie: »dziurki nosowe« (1): Interseptum, Chrzesłká w noſie dziurki noſówe [!] przegradzáyące [!]. Mącz 384a.
Szereg: »nosowy albo nozdrz« (1): Noſowé álbo nózdrz niedoſtátki SienLek S3v.

Cf 1. NOŚNY

MŚ