[zaloguj się]
[pdf]

OBAWIĆ SIĘ (1) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-), a jasne.

Fleksja
praet
sg pl
3 m obawił się m pers obawili się

fut 3 sg obawi się. ◊ [praet 3 sg m obawił się. ◊ 3 pl m pers obawili się.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Mieć radość, rozweselić się [na czym]: BEdę vſtáwicznie chwalił páná mego/ á nigdy ſnadz nie vſtáną vſtá moie á nátem ſie práwie obáwi duſſá moiá [in Domino laudabitur anima mea Vulg Ps 33/3; Duſzá moiá w Pánu ſię chłubić będzie BibRadz] RejPs 49.
2. [Opóźnić lub zaniedbać coś zająwszy się czymś innym [czym]: Był tedy w koſciele młodźieniec ieden mocny imieniem Eleazar ſyn Aná/niego [!] Biskupá/ ten (gdy oćciec iego przy ołtarzu obáwił ſie vrzędem kápłánskim) widząc okrućienſtwo ktore Pilus dźiáłał [...] zapalił ſie gniewem wielkim barzo FlawHist lv; Bacząc to żydowie zgromádźili ſie/ y ſlucháli trąb onych/ y obáwili ſie tym chcąc wiedźieć coby ſie dźiáło á nie gonili Rzymiánow/ á gdy ráno było obaczili áno ich nie máſz FlawHist 16v.]

Formacje współrdzenne cf BAWIĆ SIĘ.

AS