![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [OBAŹNIAĆ SIĘ] | Następne hasło: OBBIEG » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
OBBIĆ (3) vb pf
o prawdopodobnie jasne (tak w ob-).
Fleksja
| inf | obbić |
|---|
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | obbił |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | by obbili |
inf obbić (2). ◊ [praet 3 sg m obbił.] ◊ con 3 pl m pers by obbili (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
1. Zadać ból uderzając wielokrotnie (1):
Zwrot: »[komu] gębę obbić« (1): Wolę ia ták brácie miły/ Niżby mi gębę obbili RejZwierc 231v.
2. Pokryć jakąś powierzchnię warstwą czegoś [co] (2): ktorey [żony] ták bárzo żáłował/ że [...] cżarno wſzytko obbić dał RejZwierc 153v, 31.
[obbić czym: Obbił á podſutrował śćiány kośćielne wewnątrz forſty Cedrowemi [aedificavit parietes domus intrinsecus tabulatis cedrinis] Leop 3.Reg 6/14 (Linde).]
Formacje współrdzenne cf BIĆ.
KW