[zaloguj się]

OBCZYRSTWIENIE (1) sb n

Fleksja

A sg obczyrstwi(e)ni(e).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. oczerstwić.

Wzmocnienie się, nabranie sił; przen:
Szereg: »obczyrstwienie a obżywienie«: Abowiem iego [Pana Krystusa] pożywáć ábo ieść/ ieſt obcżyrſtwienie á obżywienie duſzne bráć: á pić iego nic inego nie ieſt/ iedno mieć żywot. RejPosWiecz2 95v.

Cf OBCZERSTWIEĆ, OCZYRZSTWIENIE

LW