![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: OBELISZK | Następne hasło: OBELNIK » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[OBELNĄĆ vb pf
o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w obe-).
Fleksja
| praet | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | subst | obelnęły |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | subst | by obelnęły |
praet 3 pl subst obelnęły. ◊ con 3 pl subst by obelnęły.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
Przylepić się, przylgnąć do czegoś: Pálládyus [...] każe [...] powrozy w onym náśieniu ćierniowym/ rożánym [...]/ álbo iákiegożkolwiek drzewká kolącego obwaláć ták iżby obelnęły/ á zgrzebiámi obwinąc trochę áby nie opádło Cresc 1571 146 (Linde).
obelnąć czym: Abowiem zatyłoſc zakryłá twarz iego á tłuſtoſćią obelnęły lędzwi iego [et fecit lubricum super inguine (marg) lubricos in iliis (–)]. BibRadz Iob 15/27 (Linde).
Formacje współrdzenne cf LGNĄĆ.
Cf OBELNIONY]
FP