[zaloguj się]
[pdf]

[OBŁĄKANIEC sb m

Fleksja

V sg obłąkańcze.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Ten, kto zabłądził, zgubił drogę; przen:
Szereg: »obłąkaniec a tułacz«: Wołáią y dźiś tákże dźiśieyſzy [faryzeuszowie]/ v nas kośćioł/ v nas ſtolicá Apoſtolſka. Ale ty moy bráćie miły/ obłąkáńcże á tułácżu nędzny/ nie pátrzże ná te máſzkáry/ w tymże y w tákimże go kośćiele ſzukay/ gdźie to dźiećię Pan Iezus śiedźi w pośrzodku Doktorow pytáiąc ich y odpowiedáiąc im. GrzegŻarnPos 1582 53 (Linde).

Synonim: tułacz.

Cf OBŁĄKANY]

FP