[zaloguj się]
[pdf]

OBNOWIENIE (5) sb n

Teksty nie oznaczają é oraz o; oba o prawdopodobnie jasne (tak w ob- oraz nowy).

Fleksja
sg
G obnowieniå
A obnowieni(e)
I obnowieni(e)m
L obnowieniu

sg G obnowieniå (1). ◊ A obnowieni(e) (3). ◊ I obnowieni(e)m (1). ◊ [L obnowieniu.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. obnowić.

1. Zapoczątkowanie, początek (3):
a. Obrzędy związane z poświęceniem nowo wprowadzonego przedmiotu kultu (2): Y rzekł Iehowá do Moiżeſzá: [...] niech przynoſzą dáry ſwe ná obnowienie ołtarzá [ad dedicationem altaris]. BudBib Num 7/11, Num 7/10.
b. Wyrażenie: »obnowienie miesiąca« = starożydowskie święto nowiu (1): Iż mi iuż omierzły ty ofiáry wáſze/ [...] iuż nie chcę pátrzyć y tych vſtáwionych dniow wáſzych/ obnowienia mieſiącow wáſzych [neomeniam Vulg Is 1/13]/ y rokow wáſzych RejPos 32v.
2. Uczynienie powtórnie nowym, odnowienie; przen (2):
Wyrażenie: »Ducha, w Duchu obnowienie« (1:1): Rácżyſz ty nas ſam náwiedźić/ [...] twym naydrożſzym zwiáſtowániem/ przenadrożſzym obdárzeniem/ w Duchu obnowieniem. ArtKanc Cv, D5.
[Szereg: »obnowienie a poświęcenie«: ażeby o tych obudwu częśćiach/ w ktorych nauka głowna wiary naſſey Chrześćiańſkiei zależy/ zwłaſſcza tak o vſprawiedliwieniu człowieka grzeſſnego przed ſądem Bożem/ iako y o obnowieniu a poświęceniu/ nieco ſſerzei a rozniei [...] wyprawowano y piſano było. UstKościel 23.]

Cf OBNOWIĆ

MC