[zaloguj się]
[pdf]

OBRADOWAĆ SIĘ (4) vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w ob- oraz -ować); oba a jasne.

Fleksja
inf obradować się
conditionalis
sg
3 f by się obradowała

inf obradować się (1). ◊ fut 2 sg obradujesz się (2). ◊ con 3 sg f by się obradowała (1).

Sł stp s.v. obradować, Cn notuje, Linde XVI – XVII (z Cn) – XVIII w. s.v. obradować.

Doznać radości, nacieszyć się czymś, znaleźć w czymś ukojenie; delectari, gaudere, gaudium concipere, laetitia perſrui, satiari Cn (4):

obradować się czym z czego (1): znamię Thau [...] Ktemu dobra rzecż będźie cżáſem ná to wſpomnieć/ cżym ſię zgrzechu ktoregokolwiek obráduieſz/ á oco ſię przezeń przypráwuieſz. LatHar 580.

obradować się czemu [= z powodu czego] (1): (nagł) Do przyiaćielá fárbowánego. (–) Drzewiey mię ty nie przeſtánieſz fránćie prześládowáć/ Aż ſię muśiſz podárkowi memu obrádowáć. KlonWor ktv.

obradować się w czym (1): A nád to/ y w tym ſię ſnádnie obráduieſz/ y vſkromiſz: że ſie nigdy ná ſwoy krzyż właſny/ ktoryby ná ćię Pan kładł/ gniewáć nie będźieſz CzechRozm 226.

W przen (1): Ale ieſli Kryftus tylko trzećiego dniá z niebá ſtąpił w ćiáło/ máłoby śię duſzá ſámá obrádowáłá/ boby thylko łotrá iedno záprowadzáłá/ iákoby tego/ co tám nie wiedźiał drogi. GrzegŚm 35.

Synonim: nacieszyć się.

Formacje współrdzenne cf RADOWAĆ SIĘ.

DJ