[zaloguj się]
[pdf]

OBRĄBIĆ (4) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w ob-).

Fleksja
inf obrąbić
conditionalis
sg
3 m by obrąbił

inf obrąbić (1). ◊ fut 3 pl obrąbią (3). ◊ [con 3 sg m by obrąbił.] ◊ [part praet act obrąbiwszy.]

Sł stp: obrębić, Cn brak, Linde XVI(XVIII) w.

1. Wykonać rodzaj ogrodzenia lub zasieków ze zrąbanych drzew (4): Sepimento vallare, Obrąbić/ zrąbem obwieść. Mącz 475a; Nie zwiodą oni [galaguzy] z náſzym ludem zbroynym bitwy/ Tylko w leſie obrąbią/ gdy k nim iedzie z Litwy. BielSat M4 [idem] BielSjem 34.

[obrąbić kogo: przeto [...] ſam z wybráńcámi tylko y z drugą piechotą cżarną tákże z kilkiem rot wprzod poſzedł/ y lás on przebył/ boiąc ſie áby go nieprzyiaćiel ná leśie nie obrąbił BielKron 1597/771.]

[obrąbić co czym: StryjKron 409 cf Szereg.]

Zwrot: »obrąbić wkoło« (1): Vżywáią też Fortelow nád náſzemi [w Moskwi]/ to ieſt/ obrąbią ná leſie w koło gdzie trudno iezdnemu wyiácháć. BielSpr 66v.
[Szereg: »obrąbić i zatarasować«: bronił im przepráwiánia Miſtrz Pruſki z Liſlandſkim/ ktorzy ná kilko mil wſzyſtki brzegi Drwiącey rzeki/ pniámi/ kłodzinámi y inſzymi zawádámi obrąbiwſzy/ y zátáráſowawſzy z onych ſzańcow [...] Polakom/ Litwie y Węgrom przybyćia ná drugą ſtronę bronili. StryjKron 409.]
2. [Przyciąć gałęzie [co]: á gdy iuż ták wzroſtą [wierzby] ná 8 ſtop wzgorę á zmiężſzeią/ obrąbić ie zwierzchu. Cresc 1571 500.]

Synonim: 2. obciąć.

Formacje współrdzenne cf RĄBAĆ.

Cf OBRĄBIENIE, OBRĄBIONY

DJ