[zaloguj się]
[pdf]

[OBRODZIĆ SIĘ vb pf

Oba o jasne.

Fleksja
inf obrodzić się
praet
sg
3 f obrodziła się

inf obrodzić się. ◊ fut 3 sg obrodzi się. ◊ praet 3 sg f obrodziła się.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

1. Urodzić się, wystąpić w wielkiej obfitości: Prorok [...] Da ſwoie błogoſłáwieńſtwo Iż będźie wſſytkiego mnoſtwo Obrodzi ſie reż/ pſſenicá Da ſwoye groná winnicá KorczRozm H; są sady 2 dobre, które przedawają, kiedy się owoc obrodzi, citra ultra pro mc. 6. LustrKrak I 46; LustrLub 32; co się rzadko którego roku trafi, aby się [żołądź] obrodzić nie miał LustrMaz I 67; kiedy się obrodzi, bywa chmielu kor. 30 LustrRaw 48; Druga [pszenica]/ ktora ſtárſza bywa: tá nie ták dobrze tucży cżłowieká/ tákież y ná náśienie nie ſłuży: bowiem rzadko ſię obrodźi Cresc 1571 153, 160.
2. Wydać obfity owoc plon: Dziedzina niektorego człowieka bogatego/ czyśćie śię obrodziła [bene tulit regio; (marg) uberes fructus ager attulit. (–)] MurzNT Luc 12/16 (Linde).

Formacje współrdzenne cf RODZIĆ.]

FP