[zaloguj się]

OBSUĆ (1) vb pf

Fleksja

inf obsuć.

stp, Cn, Linde brak.

Obsypać wkoło [czym]: w Vpuśćie/ potrzebá wyſoko Policzki náwieść/ y obſuć źiemią ták żeby ónego obwárowánia źiemią około Policzków nigdy gośćinna wodá nie przenioſłá. Strum M2v.

Formacje współrdzenne cf SUĆ.

DJ