![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: OBTACZAĆ SIĘ | Następne hasło: OBTACZOWAĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
OBTACZAJĄCY (2) part praes act
o prawdopodobnie jasne (tak w ob-); pierwsze a pochylone, drugie jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | N | obtåczający |
| pl | ||
|---|---|---|
| G | obtåczających | |
sg m N obtåczający (1). ◊ pl G obtåczających (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
- 1. Taki, który oblega (1)
- 2. Taki, który znajduje się wokół czegoś (1)
1. Taki, który oblega [kogo] (1): Nie będzie mię ſtrách tyſiącow ludu obtacáiących [!] mię [Non timebo milia populi circumdantis me]: powſtań thylko Pánie Boże moy á zbaw mię. Leop Ps 3/7.
2. Taki, który znajduje się wokół czegoś [co] (1): [Szymon, syn Onijaszów] Kośćioł zá wieku ſwoiego vmocnił. Od tego ſowita wyſokość vgruntowaná/ y on wyſoki párkan obtacżáiący Kośćioł [Et in impso fundata est altitudo duplex reparatio, excelsus circuitus templi]. BudBib Eccli 50/2.
Synonim: 1. oblężyciel.
Cf OBTACZAĆ
DJ