[zaloguj się]
[pdf]

OBWESELIĆ (2) vb pf

o oraz oba e prawdopodobnie jasne (tak w obweselać).

Fleksja
inf obweselić
conditionalis
sg
2 m byś obweselił

inf obweselić (1). ◊ [fut 2 sg obweselisz.] ◊ con 2 sg m byś obweselił (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Znaczenia
Uradować, ucieszyć (2): Erlſtigen. Pokrzezwić/ et obweſelić. Recreare. Calag 169b.

[obweselić kogo czym: Abowiem wydaż go w błogosłáwieńſtwo náwieki wiecżne: obweſeliż go rádośćią z oblicżem twoiem [laetificabis eum in gaudio cum vultu tuo]. Leop Ps 20/7 (Linde).]

Zwrot: »serce obweselić« (1): Byś ſerce obwſelił/ z łáſkiś to ſwoiey ſtworzył byś zá tho chwalion był. ArtKanc T10v.

Synonimy: ucieszyć, uradować.

Formacje współrdzenne cf WESELIĆ.

Cf OBWESELENIE, OBWESELONY

DDJ