[zaloguj się]
[pdf]

1. OBYĆ SIĘ (3) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
praet
sg
3 m obył się

fut 3 sg obędzie się (1). ◊ praet 3 sg m obył się (2).

Sł stp brak, Cn s.v. obywam się, Linde XVII – XVIII w.

1. Przetrwać, ostać się; commorare Cn (3):
Fraza: »i Bog się nie obędzie« (1): nie máſz nic ták ſzkodliwego/ iáko gdy z ſtanu podłego/ z łotrá lub z klechy ſzkolnego/ pan ábo kśiądz Pleban będźie/ y bog ſię tám nie obędźie CzechEp 335.
Zwrot: »długo się nie obyć« (2): HENRYK Wrocłáwſkie Kſiążę/ Lokietká podbieżał/ Lecż ſię długo nie odbył: otrut od ſwych/ wzleżał. KlonKr A3v [2 r.].
2. [Być długo (z subiektywnym podkreśleniem dosytu) [gdzie]: A gdy ſię iuż domá obył HistFort M2.]

Synonimy: 1. ostać się, przetrwać.

Formacje współrdzenne cf BYĆ.

DDJ