Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ROZGŁASZAĆ

Następne hasło: ROZGŁASZAJĄCY »

ROZGŁASZAĆ SIĘ (2) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); w formach osobowych pierwsze a prawdopodobnie pochylone (tak w rozgłaszać).

Fleksja

indicativus
praes
	sg
1	rozgłåszåm się
3	rozgłåszå się

conditionalis
	sg
3	f	by się rozgłåszała

praes 1 sg rozgłåszåm się (1). ◊ 3 sg rozgłåszå się (1). ◊ [con 3 sg f by się rozgłåszała.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

Znaczenia

Szerzyć się, rozpowszechniać się (2)

Szerzyć się, rozpowszechniać się; increb(r)escere Calep, Cn; creb(r)escere, emanare a. exire in vulgus, percreb(r)escere Cn (2): Increbresco – Roſgłaſzam iſie [!]. Calep 523b; [Jeno by to jego kro⟨lewska⟩ m⟨iłość⟩ rad widział, aby się ta rzecz nie rozgłaszała. ListyPol II 1549/431].

rozgłaszać się miedzy kogo (1): Ale vmnie to więtsza, ze zPana niecontent, yzspraw iego, co się iuz y miedzy ludzie rozgłasza. ActReg 114.

Synonimy: rozchodzić się, roznaszać się, roznosić się, rozpuszczać się, rozsławiać się, rozszerzać się.

Formacje współrdzenne cf GŁOSIĆ SIĘ.