[zaloguj się]
[pdf]

OCHRA (1) sb f

Fleksja

N sg ochra.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Glinka zabarwiona związkami żelaza na różne odcienie barwy żółtej, czerwonej lub brunatnej (używana jako barwnik); tu: żółtawy lub brunatny minerał, składnik rud różnych metali [ochra – żółtawy jako glejta Calep; brunatna farba abo materyja do farbowania brunatnego; żółtawy, żółtoblady – ochra Cn]: Y będźieć wprawdźie wodá złota/ śrzebrna/ żelazna/ miedźiana/ wapienna/ ołowna/ y ieſzcze owych przyſad co z fuzu tych kruſzców idą/ iáko Ochrá/ Miſy/ Sory/ Calchantum ich właſność/ fárbę/ y ſmák podawáiąc Oczko 7.

MC