[zaloguj się]

OCHROMAK (1) sb m

Fleksja

N sg ochr(o)måk.

stp, Cn, Linde brak.

Rumak, szybki koń (z tur. argamak):
Wyrażenie: »bystry ochromak«: To cżáſem poſkákuiąc/ cżáſem inochodą/ Iáko byſtry ochromak/ gdy go ieſzcże bodą. RejFig Bbv.

MC