Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [ROZGON]

Następne hasło: ROZGORAĆ SIĘ »

[ROZGONIĆ vb pf

Fleksja

3 sg m praet rozgonił.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Znaczenia

[Rozproszyć, zmusić do ucieczki w różnych kierunkach]

Rozproszyć, zmusić do ucieczki w różnych kierunkach [kogo] : Tam nad Donem i Wołgą Tatarów pogromił, Zdybawszy ich bez wieści pobił i rozgonił. StryjPocząt 333.

Synonimy: rozpędzić, rozproszyć, rozrzucić.

Formacje współrdzenne cf GNAĆ (Errata).]