![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [ROZGORYWAĆ SIĘ] | Następne hasło: [ROZGORZEĆ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ROZGORZAŁY (1) part praet act
Oba o oraz a jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| f | A | rozgorzałą | n | A | rozgorzałé |
| pl | ||
|---|---|---|
| A | m pers | rozgorzał(e) |
| subst | rozgorzałé | |
sg f A rozgorzałą. ◊ [n A rozgorzałé. ◊ pl A m pers rozgorzał(e). subst rozgorzałé.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w. s.v. rozgorzeć się.
Znaczenia
1. Rozpalony: Ras panew rozgorzáłą/ gołą ręką zwielkiego ogniá/ bez ſzkody ſwey wyięłá. SkarŻyw 161.
[Przen:
W przeciwstawieniu: »zaziemniały ... rozgorzały«: podpalaſz za zÿemnÿale, nasz czÿnÿsz roſgorzale ognÿem ducha szwÿethego TekstyPol 36/149.
Wyrażenie: »rozgorzały ogniem«: TekstyPol 36/149cf W przeciwstawieniu.]
2. [Który jest w chorobowym stanie zapalnym: Rádzą drudzy w wánnie wody źimnéy często śiádáć, á ták meaty oné rozgorzáłé, otworzoné, á humory rośćiekłé záwrzéć, á powśćiągnąć OczkoPrzymiot 332, 317.]
MN