[zaloguj się]
[pdf]

ODŁOMIĆ (2) vb pf

Fleksja

inf odłomić (2).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.

Łamiąc oddzielić, oderwać (2): Abbrechen. Odłomić. Decerpere, decutere, defringere. Carpere manibus. digitis. Subsecare manibus. Detrahere dextra. Excutere. Convellere. Stringere. Demere. Tangere. Captare. Prehendere. Legere. Colligere. Calag 1a.

odłomić co (1): Ramum arboris defringere, Gáłąź ná drzewie odłomić. Mącz 345c.

Synonimy: odczosnąć, oddzielić, odebrać, odedrzeć, oderwać, odłupić, odtargnąć.

Formacje współrdzenne cf ŁAMAĆ.

Cf ODŁOMIONY

ZZa